ΜΑΡΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
Όλοι θυμόμαστε ένα υποχρεωτικό μάθημα στα φοιτητικά μας χρόνια που δε βλέπαμε την ώρα να τελειώσει, γιατί μας έφερνε έντονη πλήξη. Αν και δεν είχαμε τότε την επιλογή να μην το παρακολουθήσουμε, ίσως υπάρχει μια πρακτική που να μπορεί πλέον να εφαρμοστεί από μαθητές και φοιτητές ανάμεσα στις ώρες διδασκαλίες, που ενισχύει τη διαδικασία της μάθησης κόντρα στην ανία.
Επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο ισχυρίζονται ότι ένα διάλειμμα ανάμεσα σε μεγάλες διαλέξεις ή παραδόσεις μαθημάτων που θα περιλαμβάνει κάποιας μορφής άσκηση, θα μπορούσε να συμβάλλει στην ενίσχυση της συγκέντρωσης φοιτητών και καθηγητών.
Πιο συγκεκριμένα, ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου του Οχάιο έδειξε ότι τα πεντάλεπτα διαλείμματα άσκησης κατά τη διάρκεια των διαλέξεων είναι όχι μόνο εφικτά αλλά και ικανά να έχουν θετικό αντίκτυπο στην προσοχή και τα κίνητρα των φοιτητών, τη σύνδεση με τους συμφοιτητές τους και την απόλαυση του μαθήματος. Αν και τα αποτελέσματα ενδεχομένως να μην είναι ιδιαίτερα συγκλονιστικά, παρουσιάζουν όμως μια εύκολη λύση στο πρόβλημα διάσπασης της προσοχής στις αίθουσες διδασκαλίας των πανεπιστημίων, εξηγεί ο Δρ Scott Hayes, συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Όπως εξηγεί ο ίδιος, «κανένας δεν μπορεί να μείνει συγκεντρωμένος σε μια εργασία για 80 λεπτά συνεχόμενα χωρίς το μυαλό του να περιπλανιέται και η προσοχή του να αυξάνεται και να μειώνεται. Αν δώσετε στους φοιτητές ένα διάλειμμα και τους προτρέψετε να κινήσουν το σώμα τους για λίγα μόνο λεπτά, αυτό θα τους βοηθήσει να συγκεντρωθούν και να γίνουν ενδεχομένως και πιο παραγωγικοί».
Μεγαλύτερη όρεξη για μάθηση
Εμπνευσμένος από μια μελέτη με παρόμοιο περιεχόμενο και αποτελέσματα, θέλησε να διαπιστώσει εάν στον πραγματικό χώρο του πανεπιστημίου και στα μαθήματα δια ζώσης θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά μια τέτοια προσέγγιση καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαμήνου.
Για τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Sports and Active Living, η μέθοδος δοκιμάστηκε σε τέσσερα από τα μαθήματα του Δρος Hayes. Έτσι, ένα με δύο διαλείμματα για άσκηση διάρκειας πέντε λεπτών το καθένα υπό την καθοδήγηση των φοιτητών εντάχθηκαν στις 80λεπτες διαλέξεις κατά τη διάρκεια μαθημάτων ψυχολογίας που παρακολουθούσαν 20 έως 93 φοιτητές.
Στην αρχή του μαθήματος, ο καθηγητής χώρισε την τάξη σε μικρές ομάδες, με κάθε ομάδα να είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη μιας πεντάλεπτης ρουτίνας άσκησης. Στη συνέχεια, εξέτασε εκ των προτέρων τα προγράμματα άσκησης για να διασφαλίσει ότι ήταν εφικτά και ασφαλή.
Αν και τα διαλείμματα άσκησης ήταν κάπως άβολα στην αρχή, λόγω και της πρωτότυπης φύσης του εγχειρήματος, τελικά οι φοιτητές χαλάρωσαν και διασκέδασαν με τις ασκήσεις. Αυτό φάνηκε και στο τέλος του εξαμήνου, όποτε και οι φοιτητές στην ανώνυμη αξιολόγηση του μαθήματος μίλησαν θετικά για την εμπειρία και το πόσο τους βοήθησε να συγκεντρωθούν. Ανέφεραν μάλιστα ότι, σε σύγκριση με άλλα μαθήματα, προτιμούσαν το μάθημα με διάλειμμα άσκησης και θα ήθελαν περισσότερα μαθήματα να προσφέρουν παρόμοιες συνεδρίες.
Ο καθηγητής εκτιμά ότι η προσέγγιση αξίζει να δοκιμαστεί και από άλλους καθηγητές, ενώ ορισμένοι συνάδελφοί του έχουν ήδη αρχίσει να πειραματίζονται με την άσκηση στην τάξη.
0 Σχόλια