Πελτές Κυδώνι!

Πάντα με του μάτ΄, παίρνουμε αρκετά κυδώνια, καθαρίζουμε τις μαυρίλες, τα κόβουμε στα τέσσερα, με τις φλούδες και τους σπόρους κι αφού τα πλύνουμε καλά τα ρίχνουμε σε μεγάλη κατσαρόλα με νερό να βράσουν, να μαλακώσουν και να πάρει το νερό κιτρινοκόκκινο χρώμα.

Βγάζουμε τα κυδώνια τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη και κανέλα και τα τρώμε.

Στραγγίζουμε το ζουμί μετρώντας με το ποτήρι (λίγες φορές που χρησιμοποιούμε μέτρο).

Για όσα ποτήρια ζωμό έχουμε ρίχνουμε αναλογία το ½ συν 1 ποτήρι ζάχαρη, δηλ. για 6 ποτήρια ζωμό, ρίχνουμε (3+1) 4 ποτήρια ζάχαρη.

Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα συνέχεια. Αν κάνει αφρό το ξαφρίζουμε. Σε μισή ώρα αρχίζει να κάνει κύκλους.

Έχουμε δίπλα 1 ποτήρι, πιατάκι και κουταλάκι. Για να δούμε αν είναι έτοιμος ο πελτές:

α) Σ’ ένα ποτήρι νερό ρίχνουμε μια σταγόνα. Πρέπει να πάει στον πάτο χωρίς να διαλυθεί.

β) Βάζουμε λίγο στο πιατάκι και ανακατεύουμε. Είναι έτοιμος όταν πέφτει σε σταγόνες.

γ) Ρίχνουμε μια σταγόνα στο νύχι (παραδοσιακά).

Όταν δούμε ότι είναι έτοιμος, βρέχουμε με λίγο κρύο νερό το καθαρό και ζεματισμένο βάζο για να ξεκολλάει εύκολα και ρίχνουμε το υγρό, που δεν έχει πήξει ακόμη.

Είναι «πετυχημένο» αν «τρέμει», αν κόβεται εύκολα και έχει χρώμα ρουμπινί.

Μερικές νοικοκυρές βάζουν και 2-3 μήλα στα τέσσερα.

ΥΓ. Τους σπόρους από τα καθαρισμένα κυδώνια τους βάζουμε σ’ ένα τούλι και βράζουν μαζί με το ζουμί (πηκτίνη).

Καπέσοβο-Ημερολόγιο 2005

Αναδημοσίευση από το βιβλίο της Ελένης Οικονομίδου-Δούβλη «Βιβλιοτετράδιο εκ Ζαγορίου – Μι του ματ’ κι μι του πλόχειρου».

Πηγή: Ηλιοχώρι (Ντομπρίνοβο)- Ζαγορίου

από το «σπιτάκι της Μέλιας»