Ολόκληρος ο μήνας Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία μας. Στο μέσον ακριβώς του μήνα, στις 15 Αυγούστου, γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Ο λαός το έχει ονομάσει «Πάσχα του καολαιριού» και η πατρίδα μας είναι γεμάτη από εκκλησιές, ξωκκλήσια και μοναστήρια αφιερωμένα στη Χάρη Της, που γιορτάζουν τον Δεκαπενταύγουστο.
Όπως γνωρίζουμε,πριν από κάθε μεγάλη εορτή έχουμε «τα προεόρτια» και μετά από αυτή έχουμε «τα μεθεόρτια». Τα μεθεόρτια τελειώνουν στις 23 Αυγούστου και λέμε ότι έχουμε την «απόδοση» της εορτής.
Στο παρελθόν υπήρχε η τάση να παρατείνεται ο εορτασμός αυτός. Έτσι στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους (όπου διατηρείται η παράδοση) η εορτή αποδίδεται όχι στις 23 αλλά στις 28 Αυγούστου.
Ένα διάταγμα μάλιστα του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ του Παλαιολόγου όριζε να εορτάζεται η μνήμη της Θεοτόκου ολόκληρο τον μήνα Αύγουστο, μέχρι την 31η του μηνός.
Γι’ αυτό και την 31η του μηνός ορίστηκε πάλι εορτή της Θεοτόκου, δηλ. η κατάθεση της Τιμίας Ζώνης Της.
Έτσι, με δεδομένο ότι ο Αύγουστος θεωρείται ο τελευταίος μήνας του Εκκλησιαστικού έτους, αυτό αρχίζει με την Εορτή της Γεννήσεως της Παναγίας μας στις 8 Σεπτεμβρίου και κλείνει την 31η Αυγούστου με την εορτή της Τιμίας Ζώνης. Αυτό το γεγονός δείχνει τη θέση που δίνει η Εκκλησία στην Παναγία μας.
Ως προεόρτια ετοιμασία για την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου ορίστηκε η περίοδος από την 1η του μηνός μέχρις τις 14. Είναι, φυσικά περίοδος νηστείας (έντονης άσκησης δηλαδή), και κάθε μέρα ψάλλεται ένας παρακλητικός κανόνας στην Υπεραγία Θεοτόκο.
Οι παρακλητικοί κανόνες που ψάλλονται εναλλάξ την περίοδο αυτή είναι δύο, ο Μικρός και ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον. Ο λαός τους κανόνες αυτούς τους ξέρει ως Μικρή και Μεγάλη Παράκληση.
Η Παράκληση, είτε η Μικρή είτε η Μεγάλη, δεν λέγεται μόνον την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου, αλλά και οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου, οποιδήποτε στιγμή, και όχι μόνο μέσα στον ναό.
Κι εσείς, παιδιά, με την καθοδήγηση των γονιών σας, μπορείτε να διαβάζετε μερικά αποσπάσματα από την Παράκληση, όπως για παράδειγμα, τα Μεγαλυνάρια, που με τα τόσο ωραία λόγια τους, φέρνουν τον νου και την ψυχή μας κοντά στην Παναγία μας και μας βοηθούν να νιώθουμε την προστασία Της.
Γιατί όμως παιδιά, αυτή η ξεχωριστή θέση στην Παναγία μας;
Γιατί τόσο ξεχωριστή και η προσευχή μας σε Εκείνη;
Μόνον επειδή είναι η μητέρα του Ιησού Χριστού;
Η Εκκλησία μας μας λέει κάτι παραπάνω. Ότι η Παναγία είναι η κατά Χάρη Μητέρα μας! Αυτό που είπε ο Κύριός μας από τον Σταυρό στον αγαπημένο του μαθητή τον Ιωάννη «Ιδού η μήτηρ σου», το λέει κατ’ επέκταση και σε όλους εμάς τους Χριστιανούς. Αυτή η φράση μοιάζει με μία «διαθήκη», όπως θα λέγαμε, του Χριστού μας προς εμάς.
Η προσευχή της Παναγίας έχει μεγάλη παρρησία στον Θεό. Ποτέ ας μην λείπει από την προσευχή μαςη Παναγία!
Γιατί όπως ο Χριστός, για να κατέβει ανάμεσά μας, πέρασε από την Παναγία, έτσι και εμείς για να ανεβούμε στον Ουρανό, θα πρέπει να επικαλούμαστε συνεχώς την Παναγία Μητέρα μας.
Η Παναγία μας λοιπόν, δέχεται τις παρακλήσεις μας, κάθε στιγμή, όλο τον χρόνο όπου κι αν βρισκόμαστε. Και μεσιτεύει στον Υιό της για όσους επικαλούνται καρδιακά και με ταπείνωση τη βοήθειά της για παρηγοριά, δύναμη και σωτηρία.
Καλή Παναγιά!
Χ.Μ.Τ Η Ζωή του Παιδιού, Μηνιαίο Χριστιανικό περιοδικό, 1367 – 1368, 20 Ιουλίου – 20 Αυγούστου 2016, Έτος 71ο,
0 Σχόλια